Istanbul, gateway to the orient
Er is zoveel te vertellen over Istanbul, dat we het even laten bij de eerste indrukken. Ok, de camping is verschrikkelijk. De faciliteiten zijn niet volgens de westerse standaard gemaakt. De douche bestaat uit een roestige pijp, de wc’s uit een viezig gat in de grond en de hokjes zijn in geen eeuwigheid meer schoongemaakt. Maar goed, daar hadden we ons op ingesteld. Zolang er maar fris water uit de douche stroomt, weten wij er wel raad mee.
De camping ligt aan de zee van Marmare. Dat klinkt nog wel prima maar helaas
moeten we erbij vermelden dat, volgens ons, de riolering van heel Istanbul
hier op uitkomt. De camping ruikt dus naar een enorm toilet dat, … in geen
eeuwigheid meer is schoongemaakt. Niet echt een lekker begin van het
ontdekken van een nieuwe stad. Gelukkig staan daar verschillende prachtige
bezienswaardigheden tegenover die het geheel weer goedmaken. We besloten de
campingdampen te ontvluchten en in te ruilen voor de benzinedampen van de
stad. Daar ligt in het midden van het oude centrum een prachtige moskee, de
Blauwe Moskee. Deze enorme moskee bestaat uit kleine blauwe tegeltjes en is absoluut prachtig. Misschien nog wel net zo mooi is de Aya Sofia die
tegenover de moskee ligt. Een kerk, gebouwd in 527, die lange tijd in
gebruik is geweest als Moskee maar welke nu weer wordt teruggebracht in de
oude staat. De mozaïeken zijn bewaard gebleven achter het pleisterwerk van
de moskee. Natuurlijk moesten we ook even struinen over de grote bazaar.
4000 kleine winkeltjes verkopen leuke spulletjes. En ook al is het heel erg
toeristisch…, het blijft heerlijk om uren door de gangen te drentelen. We
besloten ook nog even een kijkje te gaan nemen bij de Bosphorus, het water
wat de zee van Marmare met de zwarte zee verbindt. Het was smerig, de geur
wederom verschikkelijk en zo te zien is ook dit gedeelte erg vervuild.
Enorme hoeveelheden restaurants op de boulevard promoten hun verse vis… Nou,
voor ons even geen vis! We liepen nog even rond en besloten uiteindelijk de
website bij te werken. Helaas was dit niet mogelijk. De halve stad zat
zonder stroom. We aten nog even snel een droog kebabje voordat we weer naar
onze geliefde camping teruggingen. Als je ons vraagt wat we van Istanbul
vinden… ja, daar zijn we nog niet helemaal over uit.
|
